Hypertensie (hypertensie)

Hypertonische ziekte - Dit is een ziekte die wordt gekenmerkt door een aanhoudende en langdurige toename van de bloeddruk. Het is te wijten aan een schending van de regulering van de vasculaire tonus, evenals veranderingen in hartfunctie. Door de definitie van de Wereldgezondheidsorganisatie wordt de toename van de druk beschouwd als meer dan 140/90 mm Hound geheel. De drukwaarde wordt weergegeven in twee getallen, het bovenste is systolisch en de onderste is diastolisch.

Volgens de statistieken heeft 30% van de volwassen bevolking perioden van hoge druk, terwijl het bijna altijd een teken is van onafhankelijke pathologie of de zo -aangedreven primaire hypertensie.

Zonder behandeling treden complicaties van hypertensie op:

• myocardinfarct;
• hartinfarct;
• acuut hartfalen;
• Hypertensieve crisis.

De verraderheid van de pathologie is dat patiënten in de helft van de gevallen geen gevaarlijke ziekte vermoeden, dus ze ondernemen geen acties en hypertensie begint zich te manifesteren met onaangename symptomen. In veel landen worden preventieve programma's ingezet die gericht zijn op het bestrijden van pathologie. Nieuwe veilige medicijnen worden ontwikkeld om het drukniveau te regelen. Bovendien heeft slechts 1/3 van de hypertensie voldoende therapie en geeft hij zich om zijn gezondheid.

Artsen over de hele wereld geloven dat er in elk huis een apparaat moet zijn voor het meten van druk, samen met een thermometer. Dit geldt vooral voor gezinnen waar familieleden al hebben geleden aan hart- en vaatziekten.

De oorzaken van hypertensie

Momenteel zijn de exacte oorzaken van hypertensie niet vastgesteld. De belangrijkste risicofactor is een langdurige of sterke psycho -emotionele stress. Andere redenen voor het optreden van pathologie zijn onder meer:

• Overtollig lichaamsgewicht: met overtollig gewicht voegt elk kilogram bloeddruk toe met twee mm Hg;
• Sedentaire levensstijl;
• Voedsel eten, gerookt vlees, vet voedsel, kruidige kaas;
• Overmatig gebruik van zout bij het koken;
• frequente spanningen;
• Roken - schadelijke stoffen in sigaretten dragen bij aan mechanische schade aan de wanden van slagaders;
• intens werkschema;
• alcoholgebruik;
• zeer hoge of te lage groei bij mannen;
• lichamelijk en nerveus overwerk;
• Het gebruik van dierlijke eiwitten, dat niet beperkt is.

Risicofactoren omvatten ook een erfelijke aanleg. Verhoogde bloeddruk bij eerste -lijn familieleden garandeert een hoog risico op het ontwikkelen van de ziekte.

Het is de moeite waard om aandacht te besteden aan leeftijd, na 35 jaar vergroten mannen de kansen om deze ziekte te verwerven. Bij vrouwen wordt pathologie geassocieerd met het begin van de menopauze.

Symptomen van hypertensie

Vaak zijn er geen tekenen met pathologie, maar de volgende symptomen kunnen worden waargenomen: de volgende symptomen kunnen worden waargenomen:

• hoofdpijn;
• snelle of zwakke hartslag;
• duizeligheid;
• zwelling van de oogleden, benen en armen, wallen van het gezicht;
• Geheugen verslechtering;
• gevoelloosheid van de vingers;
• roodheid van het gezicht;
• rillingen;
• toegenomen zweten;
• spanning;
• interne stress;
• afname van de prestaties;
• prikkelbaarheid;
• Het uiterlijk van "muggen" voor de ogen.

Al deze manifestaties storen patiënten niet constant, maar ontstaan alleen in een bepaalde periode. Dit is de verraderheid van de ziekte, daarom, wanneer de bovenstaande symptomen verschijnen, zou u een arts moeten zien voor advies. Als therapie niet in de tijd begint, zal de ziekte na verloop van tijd vorderen en kan het leiden tot ernstige complicaties. Daarom is het belangrijk om de bloeddruk te regelen. Hiervoor zijn er nu veel speciale tonometers, van gewone mechanische apparaten tot volledig geautomatiseerde modellen. Het werk van tonometers met een fonondoscoop is moeilijker, het is niet altijd mogelijk om de geluiden van pulsatie te onderscheiden, maar na een bepaalde voorbereiding en praktijk kan bijna iedereen dit leren.

Voordat u de druk meet, rookt u niet, drink alcohol of koffie, het is raadzaam om enkele minuten in rust door te brengen. De meting wordt uitgevoerd in een zittende positie, de manchet moet iets boven de elleboog worden bevestigd, waar de puls het beste wordt gevoeld. Meestal worden anoroïde (hendel en opblaasbaar type) en automatische apparaten gebruikt om de druk te bepalen. Op poliklinische basis worden apparaten gebruikt die de drukveranderingen gedurende een hele dag kunnen regelen.

Elke leeftijd heeft zijn eigen druknormen:

• 16-20 jaar druk 100/70-120/80;
• Tot veertig jaar is de norm 120/70 - 130/80;
• van veertig tot zestig - tot 135/85;
• Na zestig jaar worden de indicatoren als normaal beschouwd tot 140/90.

In gevallen waarin de indicatoren de norm gedurende meerdere dagen achter elkaar overschrijden, is dit een verplichte reden om een arts te bezoeken, zelfs als er geen symptomen zijn behalve gegevens van het apparaat. Een competente arts zal in een vroeg stadium aanbevelingen geven voor een levensstijl in een hypertensie, die complicaties zal voorkomen.

Hypertensie - classificatie

Tijdens de studie van de ziekte werden veel verschillende classificaties ontwikkeld met de eenheid: door etiologie, het uiterlijk van de patiënt, stabiliteit en drukniveaus, redenen voor de toename, de aard van de cursus. Artsen gebruiken er op dit moment sommige van hen.

De allereerste classificatie van hypertensie verdeelde het in rood en bleek. De beslissende rol in deze divisie werd gespeeld door het verschijnen van de patiënt. Met een bleke variëteit had de patiënt koude ledematen en ongezonde teint, die wordt verklaard door vasculaire spasme. Met rode hypertensie, op het moment van toenemende bloeddruk, krijgt het gezicht van de patiënt integendeel een rode kleur en is het bedekt met vlekken.

In de praktijk is een van de belangrijkste classificaties de scheiding van de ziekte van oorsprong. De primaire of essentiële vorm die optreedt als geïsoleerde pathologie wordt onderscheiden. Bovendien zijn ziekten van andere organen en systemen afwezig.

De secundaire vorm is een symptoom van de pathologie van organen die deelnemen aan de regulering van de vasculaire toon. Deze omvatten nieren, endocriene en zenuwstelsels.

Er is geen uniforme systematisering van hypertensie, maar in de regel gebruiken artsen een classificatie die werd aanbevolen door de Wereldgezondheidsorganisatie. Het wordt gekenmerkt door de mate van druk.

• Hypertonische ziekte van de 1e graad is een milde vorm, die wordt gekenmerkt door druk van 140/90 tot 159/99 mm die pijlers harden.
• Hypertonische ziekte 2 graden - Matige hypertensie, de druk stijgt tot 179/109 mm Rt. Kunst. Soms diagnosticeren artsen "Hypertensie van de 2e graad van risico 2", wat betekent dat er een of twee risicofactoren zijn en dat er de mogelijkheid was om complicaties te ontwikkelen.
• Hypertonische ziekte van de 3e graad wordt gekenmerkt door een ernstig verloop, de druk stijgt tot 180/110 mm Hg. Kunst. En nog hoger. Als de arts bij onderzoek "hypertensie van de 3e graad van risico 4" heeft gediagnosticeerd, moet u onmiddellijk beginnen met de behandeling en hulp zoeken bij het ziekenhuis. In dit geval neemt de kans op de ontwikkeling van complicaties toe tot 30%.

Organen die het meest vatbaar zijn voor complicaties in hypertensie:

• Brain - Dep, dementie, beroertes, geheugenreductie;
• Nieren - de ontwikkeling van chronisch nierfalen;
• Hart - hartfalen, hartaanval, coronaire dood;
• Schepen;
• ogen.

Artsen classificeren de ziekte afhankelijk van de laesie van de bovenstaande organen. Stadia van hypertensie:

• Fase I-Het werk van het cardiovasculaire systeem wordt niet geschonden, patiënten klagen meestal niet over hun toestand.
• Fase II - Een toename van de linkerventrikel, de bloeddruk neemt toe. Lokale vernauwing van de schepen van het netvlies kan worden opgemerkt.
• Fase III - Tekens van organen verschijnen: chronisch nierfalen, angina pectoris, hypertonische encefalopathie, aandoeningen die een optometrist kan detecteren bij het onderzoeken van de oogbodem (oedeem van de optische zenuw, bloeding), aorta -aneurysma.

Tijdens de classificatie worden rekening gehouden met drukverhogingsopties. In dit geval worden de volgende vormen onderscheiden:

• diastolisch - de lagere druk stijgt;
• Systolisch - alleen de bovenste indicatoren nemen toe;
• systolo-diastolisch;
• Laby -vorm - In dit geval stijgt de druk voor een korte tijd en keert terug naar normaal zonder speciale medicijnen.

Er zijn afzonderlijke soorten hypertensie die niet zijn opgenomen in een van de classificaties. Dit is refractaire hypertensie en hypertensieve crises.

Refractaire hypertensie - Dit is arteriële hypertensie, die niet wordt aangepast met medicijnen. De druk neemt niet af, zelfs niet bij het gebruik van meer dan drie medicijnen. Soms wordt deze vorm van de ziekte vergist wanneer de medicijnen onjuist zijn geselecteerd of zelfs de diagnose ten onrechte wordt gesteld.

Hypertensieve crisis - Een toestand waarin de druk stijgt naar kritieke indicatoren. Daarom ervaart de patiënt duizeligheid, ernstige hoofdpijn, cerebrale circulatie is verstoord, hersenhyperthermie kan optreden.

Hypertensie tijdens de zwangerschap

Bij een gezonde vrouw tijdens de zwangerschap moet de druk binnen normale grenzen blijven. Vanaf 20 weken kunnen sommige patiënten echter gestose ontwikkelen, die optreedt als gevolg van vasculaire spasmen. Als gevolg hiervan is er een toename van druk, zwelling en misselijkheid. In ernstige gevallen bedreigt hoge druk met een beroerte, deze aandoening is gevaarlijk voor zowel het kind als de vrouw.

Daarom is het belangrijk voor zwangere vrouwen om hun druk voortdurend te beheersen. Met een toename van de bloeddruk is het noodzakelijk om de arts hierover te informeren, die een adequate behandeling van hypertensie zal selecteren, veilig tijdens deze periode.

Als u soortgelijke symptomen in uzelf vindt, raadpleeg dan onmiddellijk een arts. Het is gemakkelijker om de ziekte te voorkomen dan om met de gevolgen om te gaan.

Diagnostiek

Afhankelijk van de graad en het stadium van hypertensie, wordt de behandeling geselecteerd. Voordat de arts begint, zal de arts zeker diagnostische onderzoeken voorschrijven die de aanwezigheid van de ziekte moeten bevestigen.

Laboratoriumstudies omvatten: een algemene bloed- en urinetest, een biochemische bloedtest, evenals bacteriën.

Het verplichte diagnostische programma omvat:

• klinische inspectie;
• Anamnesis -verzameling;
• meting van lichaamsgewicht en tailleomtrek;
• Meting van de bloeddruk op beide handen;
• ECG en FKG;
• Inspectie van de oogbodem.

Behandeling van hypertensie

Hypertensie 1 graad, symptomen en behandeling

De 1e graad hypertensie wordt gekenmerkt door een periodieke toename van de druk, die na een tijdje weer normaal komt. Tegelijkertijd kan de patiënt hoofdpijn, duizeligheid, lawaai in zijn oren voelen, "vliegen" kunnen voor zijn ogen flikkeren. In de eerste fase van de ziekte zal de arts u vertellen hoe u hypertensie kunt behandelen zonder speciale medicijnen. De patiënt moet de levensstijl aanpassen, zijn gewicht controleren, het gebruik van alcohol en roken opgeven, regelmatig fysieke oefeningen doen, en zijn voeding heroverwegen en proberen stress en overmatige fysieke stress te voorkomen.

De hulpmiddelen omvatten: reflexologie, massage, fysiotherapie en medicinale kruiden.

Medicijnen worden zelden voorgeschreven, alleen in gevallen waarin de rest van de therapiemethoden niet effectief waren en de ziekte doorgaat naar de volgende ontwikkelingsfase.

Hypertensie 2 graden, symptomen en behandeling

In de regel ontwikkelt de ziekte zich niet in een korte periode. Voordat hypertensie naar de 2e graad gaat, gaan er enkele jaren voorbij. De symptomen van pathologie zijn onder meer:

• misselijkheid;
• duizeligheid;
• hoofdpijn;
• gevoelloosheid van de vingers op de benen en armen;
• Snelle vermoeidheid;
• Charp hartslag.

Wanneer een gestage toename van de druk zich ontwikkelt, schrijft de arts speciale geneesmiddelen voor voor de behandeling van hypertensie. Ze moeten continu worden gebruikt, ongeacht de tonometer -indicatoren. Het wordt aanbevolen om diuretica te nemen die helpen om overtollig vloeistof uit het lichaam te verwijderen.

In sommige gevallen wordt een beslissing genomen over de benoeming van ACE -remmers die de vernauwing van bloedvaten beïnvloeden. Ze kunnen het effect van diuretica verbeteren, waardoor het vermogen om aldosteron te ontwikkelen verminderen.

Preparaten die de viscositeit van het bloed verminderen, evenals medicijnen die cholesterol verminderen, worden gebruikt.

Een grote selectie medicijnen maakt het mogelijk om de behandeling voor elke patiënt afzonderlijk te kiezen. Vergeet tegelijkertijd niet -drug- en hulpmiddelen niet vergeet. Gecombineerde therapie geeft positieve resultaten.

Hypertensie 3 graden, symptomen en behandeling

De arts kan "hypertensie van de 3e graad" diagnosticeren in het geval waarin de laesie van de doelorganen wordt waargenomen. Omdat vandaag het niveau van arteriële druk met succes kan worden aangepast door geneesmiddelen, wordt minder aandacht besteed aan drukindicatoren.

De reden voor de ontwikkeling van deze graad van de ziekte is in de meeste gevallen vroegtijdig het zoeken naar een arts en het gebrek aan adequate behandeling. Met moderne diagnostische mogelijkheden kunt u zelfs de meest onbeduidende veranderingen in het werk van het cardiovasculaire systeem detecteren. Vaak verwaarlozen patiënten zelf de kans om een specialist te bezoeken. Het nemen van medicijnen (tabletten) uit hypertensie in bepaalde stadia van de ziekte helpt het niveau van fysiologische norm te bereiken, niet beperkt tot "werkende arteriële druk". Hierdoor kunnen patiënten de derde graad van ziekten vermijden en de kwaliteit van leven aanzienlijk verbeteren.

Symptomen van de ziekte worden toegevoegd aan de symptomen van organen. Meestal wordt de laesie van bloedvaten, evenals structuren van het centrale zenuwstelsel, gediagnosticeerd in de hersenen. Het risico op een hartinfarct en de ontwikkeling van hemodynamische instabiliteit neemt aanzienlijk toe. De nieren lijden, er zijn problemen in verband met schade aan het netvlies.

Het is belangrijk om te begrijpen dat met schade aan organen zich een vicieuze cirkel voordoet. De opkomende ziekten verergeren het verloop van hypertensie, het wordt slecht behandeld.

Net als in andere gevallen moet de behandeling uit verschillende fasen bestaan. Dit zijn gedoseerde fysieke inspanning, welzijnsmaatregelen. Patiënten moeten de manier van werk observeren en rusten, een gezond dieet vestigen en medicijntherapie niet vergeten.

Hypertensiebehandeling bij ouderen

Oudere mensen die aan deze ziekte lijden, vormen een afzonderlijke groep patiënten die een speciale aanpak nodig hebben bij de behandeling. De drugsafname van de druk bij ouderen heeft zijn eigen kenmerken.

Standaardtherapie is niet altijd geschikt voor patiënten na 60 jaar, maar dit is geen reden om de behandeling te verlaten. Het is belangrijk om individueel effectieve medicijnen te kiezen en af te stemmen op een positief resultaat.

In het geval dat ouderen geen complicaties hebben, wordt het aanbevolen om te beginnen met de behandeling met een thiazide -diureticum. Hun effectiviteit neemt toe met de leeftijd van de patiënt, dus na 55 jaar zijn deze medicijnen veel effectiever dan op een eerdere leeftijd. Het is belangrijk om te onthouden dat diuretica in kleine doses worden voorgeschreven, omdat hun toename een toename van cholesterol kan veroorzaken. In het geval dat de patiënt kalium of natrium heeft verminderd, worden kaliumbesparende middelen aanbevolen. Aanvullende inname van kalium is verboden. Bij ouderen komen de nieren al slecht om met zijn uitscheiding.

Als de patiënt om objectieve redenen geen diuretica kan nemen, worden bètablokkers de medicijnen bij uitstek.

Met lage wortel vorm van hypertensie worden calciumantagonisten voorgeschreven, ondersteunen ze hersenstroom en nierbloedstroom. Ook zijn deze geneesmiddelen effectieve geneesmiddelen van angina pectoris en verminderen het risico op cardiovasculaire complicaties.

Angiotensine II -receptorblokkers en ACE -remmers zijn niet zo effectief als de bovenstaande medicijnen, maar ze kunnen worden gebruikt wanneer andere geneesmiddelen niet het juiste effect geven. Significante medicijnen en blokkers van alfa-adrenerge receptoren worden zelden voorgeschreven, omdat ze een slaap, depressie en lage druk veroorzaken, zelfs in een staat van staan.

Gecombineerde preparaten voor de behandeling van hypertensie worden bewezen dat de druk effectiever wordt verminderd dan één medicijn in verhoogde dosering. Daarom worden in de moderne geneeskunde combinaties van medicijnen voorgeschreven:

• diuretische en calciumantagonisten;
• Beta-blocker met diureticum;
• ACE -remmer met calciumantagonist;
• Ace -remmer met diureticum.

Wanneer een hypertensieve crisis optreedt, heeft de patiënt revalidatie nodig. Gewoonlijk wordt dit probleem opgelost in de omstandigheden van het sanatorium. De volgende gebeurtenissen worden aan patiënten getoond:

• fysiotherapie lichamelijke opvoeding;
• Dieetdieet;
• therapeutische baden;
• Hardware fysiotherapie;
• fytotherapie;
• aromatherapie;
• zuurstofcocktails;
• Drugscursussen.

In de vorm van ondersteunende therapie worden patiënten aanbevolen door elektronen, lasertherapie, elektroforese. Dankzij elektrische pulsen neemt de druk af, zijn de nieren en het hart verbeterd.

Met behulp van sulfide en koolstofdioxide verbetert het immuniteitswerk en wordt de druk genormaliseerd. De keuze van de procedures wordt bepaald door de leeftijd van de patiënt en het stadium van de ziekte.

Folk remedies in behandeling

De behandeling van hypertensie moet complex zijn, samen met traditionele doseringsvormen, u kunt traditionele geneeskunde gebruiken, waar veel effectieve recepten zijn.

1. Een aftreksel van rode klaver. De plant wordt op dezelfde manier gebrouwen als gewone thee en vervolgens 's nachts een halve glas gebruikt. Het is raadzaam om alleen een verse bouillon te gebruiken, maar u kunt het medicijn maximaal drie dagen in de koelkast bewaren.
2. Honing en knoflook. Het is noodzakelijk om een half glas honing te nemen, vijf teentjes knoflook te kneden en één citroen samen met de schil te malen. Meng alles goed en doe een week op een donkere plaats, waarna de compositie in de koelkast moet worden bewaard, in een gesloten pot (je kunt het wikkelen met een doek of folie). Neem drie keer per dag een theelepel.
3. Groentesappen. Een glas wortelen, zwarte radijsappen, bieten, meng met een glas honing en sap van één citroen. Gebruik drie keer per dag een eetlepel voor de maaltijd. De duur van de cursus is anderhalve maand.
4. Roze infusie U kunt zonder beperkingen drinken.
5. Zaden. Giet goed gewaste ongekeerde zonnebloempitten in de pan. Giet anderhalve liter koud water en kook ongeveer twee uur op laag vuur. Het afkooksel moet worden gefilterd en drink vervolgens gedurende de dag één glas.
6. Gouden snor. Snijd de knie-offline van donkere paars fijn en giet 0, 5 liter wodka. Sta twaalf dagen op een donkere plaats en schud de inhoud voorzichtig om de drie dagen. Neem een half uur voor de maaltijd met één dessertlepel.
7. Citroen. 1 kopje witte uiensap en 1 kopje honingmix en voeg 50 gram pre -geknopte citroenkorst toe. Sluit de gerechten strak waarin de infusie wordt opgeslagen en op een donkere plaats geplaatst. Gebruik een infusie op een theelepel na het eten, na twee tot drie uur. Of een eetlepel een geraspte citroen 1: 1 -mix met een gemalen cranberry, voeg een halve eetlepel verse rozenhoppen toe (kan door een vleesmolen worden gedraaid). Voeg het mengsel toe aan één glas honing en consumeer een eetlepel 's ochtends en' s avonds.
8. Honing. Meng vijfhonderd gram mei honing met een halve liter wodka, opwarm op totdat er een schuim verschijnt. In dit geval moet het mengsel constant worden geroerd. Laat het brouwen. Voor de tweede compositie, in één liter water, moet het volgende gras worden gebrouwen met een snuifje: kamille, verdronken, valeriaan, knotweed, moederwort. Laat het afkooksel brouwen, zeef het vervolgens en meng het met de eerste compositie. Zet de tinctuur drie dagen op een donkere plaats. In de eerste week wordt de compositie twee keer per dag genomen, een theelepel, volgende week al op de eetkamer, totdat het afkooksel voorbij is. De behandeling is op deze manier lang, met pauzes van 7-10 dagen.

Dieet voor hypertensie

De juiste en evenwichtige voeding voor hypertensie is de sleutel tot een succesvolle strijd met de ziekte. Het is de moeite waard om te onthouden dat elk extra kilogram getallen op een tonometer toevoegt. De belangrijkste taak is om het optimale gewicht te bereiken als het niet aan de normen voldoet. Om de druk te normaliseren, moeten de volgende aanbevelingen worden opgevolgd:

• Zoutconsumptie verminderen. Omdat natrium water in het lichaam behoudt, neemt het volume van circulerend bloed toe, wat de toename van de druk beïnvloedt. Het zoutpercentage zal ongeveer 4 gram zijn. In het ideale geval is het niet langer nodig om bovendien zout voedsel tijdens het koken te zout.
• Om het metabolisme te normaliseren, moet u voldoende vloeistof drinken, ongeveer 1, 5 liter per dag. Het is noodzakelijk om de voorkeur te geven aan schoon water, een afkooksel van rozehips, evenals 'gezonde' soepen.
• Sluit koffie, sterke thee en alcohol uit van het dieet.
• Fractionele voeding. Het is belangrijk om het dieet zodanig te verdelen dat vijf tot acht keer per dag uniforme porties eten.
• Verminder de hoeveelheid vlees en dierenvetten. Patiënten worden aanbevolen om laagvat vlees te kiezen - kalkoen, kalfsvlees, kip, konijn. Het is het beste om zonder olie te koken, als het vlees vers lijkt, kun je greens en citroensap toevoegen die zout vervangen. Zo min mogelijk is het de moeite waard in het dieet van gerookt vlees, worstjes, boter.
• Het is belangrijk om het aantal groenten en producten te vergroten die worden gebruikt door kalium en magnesium: granen, bieten, wortelen, gedroogde abrikozen, kool.
• Het wordt aanbevolen om het gebruik van zoetwaren te verlaten met een grote hoeveelheid suiker, de voorkeur wordt gegeven aan gedroogd fruit, honing en volkorenproducten.
• Met hypertensie mogen patiënten niet verhongeren. Strikte posten en diëten zijn gecontra -indiceerd.

Handicap voor hypertensie

Hypertensie is een ernstige ziekte en in sommige gevallen hebben patiënten handicap. Meestal wordt het gegeven aan patiënten met het tweede stadium van de ziekte of met constante progressie.

Met hypertensie in 1 fase moet de medische en arbeidscommissie helpen bij het werk, omdat verhoogde belastingen, werk op nachten en arbeid geassocieerd met contacten met gevaarlijke stoffen moeten worden vermeden.

Bij de oprichting van handicap evalueert een speciale medische commissie schendingen, de aanwezigheid van complicaties, een anamnese van hypertensieve crises. Soms, al in de tweede fase van hypertensie, kan de derde groep worden geleverd.

Handicap van de tweede groep kan worden verkregen door patiënten met een kwaadaardig verloop van de ziekte, in de meeste gevallen is het niet -werkend.

Bij patiënten met 3 graad van hypertensie kan de eerste invaliditeitsgroep worden vastgesteld in het geval van:

• gestage progressie;
• uitgesproken hartfalen;
• ernstige schendingen in het werk van organen;
• De patiënt kan zichzelf niet dienen, beperkt in beweging en communicatie.

Preventie van hypertensie

Primaire preventie moet risicofactoren uitsluiten die bijdragen aan het optreden van hypertensie:

• normaal lichaamsgewicht handhaven;
• beperking van het gebruik van tafelzout;
• Uitsluiting van slechte gewoonten - roken, alcohol;
• Probeer fysiek en nerveus overspanning te voorkomen;
• Preventie van hypodynamie;
• Behandeling van chronische ziekten.

Secundaire preventie is de selectie van geneesmiddelen die druk stabiliseren, evenals bij het kiezen van een complex van ondersteunende maatregelen.